Oudja in Marokko: in het hart van Berberland

In Oudja leefden van oudsher veel Berbers. Het ligt op een strategisch punt. Hier bevinden zich de meeste moskeeën van Marokko.

Oujda

Deze stad in het Noordwesten van Marokko heeft ruim vierhonderdduizend inwoners. Oudja behoort tot een van de tien grootste steden van het land. Deze stad was in het verleden van strategisch belang door de vele treinen die hier langsreden. Daarnaast worden hier veel landbouwproducten verhandeld. Minder dan honderd kilometer ten noorden van Oudja ligt de Middellandse Zee. Daarnaast ligt Algerije minder dan twintig kilometer naar het westen. Logistiek gezien heeft Oudja het goed getroffen: vlak bij bevindt zich een internationale luchthaven: Oujda-Angad.

Bezienswaardigheden

De Bab Sidi Abdel-Wahhab en de Bab Al-Gharbi zijn twee oude poorten met grote afmetingen. Ze leiden naar de binnenstad.

Berbers

De Berbers noemen zichzelf het liefste Imazigh "vrije mensen". Het woord Berber wordt als scheldwoord beschouwd. Door de Grieken werd alles wat niet Grieks was als barbaars bestempeld. De Berbers waren waarschijnlijk de oorspronkelijke inwoners van Noord-Afrika. Zelfs nu nog stamt meer dan de helft van de mensen in de Noord-Afrikaanse landen af van de Berbers. In tegenstelling tot wat de meesten denken zijn de Berbers niet altijd islamitisch. Voor de 7e eeuw was er een gedeelte van deze mensen christen, sommigen waren joods of geloofden in natuurgodsdiensten. Pas na de Arabisering werd een groot gedeelte van Noord-Afrika islamitisch. De Berbers zijn ook een bevolkingsgroep die verspreid over een aantal landen woont. Deze landen zijn: Marokko, Algerije, Tunesië, Libië en Mauritanië plus het de volgende gebieden: het noorden van Mali, het noorden van Niger, een deel van West-Egypte, en het Spaanse grondgebied van Melilla en Ceuta en de Canarische Eilanden).

De Berbertalen en cultuur

De taal van de Berbers wordt in Marokko ook wel Tamazight genoemd. Deze heeft zijn oorsprong in het Oude Egypte. In tegenstelling tot het Arabisch wordt het Tamazight van links naar rechts geschreven. Het schrift noemen de Berbers Tifinagh. Alhoewel het gebruik van Berbertalen lange tijd verboden was zijn veel Marokkanen nog Berbertalig. Dat komt omdat de Berbercultuur veel werkt met mondelinge overlevering. Omdat in Marokko nog zo veel Berbers gesproken wordt is de Amazigh cultuur nog springlevend.

Cultuur van de Amazigh

De cultuur van de Amazigh wordt voor een groot gedeelte door mondelinge overlevering en gebruiksvoorwerpen voor dagelijks gebruik doorgegeven. Wel zijn zij duidelijk herkenbaar als behorende bij de Berbercultuur. Denk hierbij aan gereedschap, kleding en aardewerk. Daarnaast onderscheiden de Berbers zich door hun muziek, hun kleding en hun sieraden. De vrouwen weven tapijen, kleding en dekens van kleurrijke wol. De gebruikte patonen en symbolen zijn kenmerkend voor hun cultuur. De sieraden zijn van zilver en dienen tegelijkertijd als talisman om boze geesten af te weren. Het versieren met tatoeages is de laatste vijftig jaar in onbruik geraakt. Zoals reeds vermeld wordt er veel gebruik gemaakt van mondelinge overlevering. Muziek en liedteksten spelen hier een grote rol in. Bij iedere levensfase past wel een bijzonder lied. Bijvoorbeeld bij huwelijken heeft ieder lied een speciale betekenis. Deze liederen heten de izran. De muziek en de teksten worden van generatie op generatie doorgegeven. Daarnaast is zich een nieuwe schilderstijl in Marokko aan het ontwikkelen. Dit is een mengeling van Marokkaanse en Berberschilderkunst. Bekende hedendaagse kunstenaars zijn: Adallah Aourik, Fatima Mellal.

Lees verder

• Agadir in Marokko: meest bezochte badplaats
• Ceuta in Noord-Afrika: Spaanse enclave in Marokko
• El Jadida bij Casablanca in Marokko: werelderfgoed!
• Tanger: strategische doorvoerhaven bij Straat van Gibraltar
• Medina van Tétouan in Noord-Marokko: World Heritage site