Vulkaaneifel: Totenmaar gaat aan authenticiteit inboeten

De maren zijn een bijzonder geologisch fenomeen in de Duitse Vulkaaneifel. De kraters van uitgebarsten vulkanen vulden zich met regen- en grondwater en vormden de ogen van de Eifel. Een van deze maren is het Weinfelder of Totenmaar. Jarenlang kon men rond het Weinfelder Maar vrij rondlopen, mountainbiken en wandelen. Rolstoelen en kinderwagens konden probleemloos mee. Vanaf 2013 is hier verandering in gekomen. Er is toen besloten een prikkeldraad aan te brengen rond het gebied. De toegang gebeurt nu door middel van draaideuren. Het Weinfelder maar heeft dus veel van zijn authenticiteit verloren!

Het Weinfelder of Totenmaar

Waar vind je het Weinfelder Maar?

Het Weinfelder maar of Totenmaar bevindt zich in Duitsland, in de deelstaat Rhijnland-Pfalz, meer bepaald in de Vulkaaneifel. Een maar is een meer gevormd door regen- en grondwater in de krater van een uitgebarsten vulkaan. Je vindt het Weinfelder maar zo'n twee kilometer ten zuiden van de stad Daun. In de buurt van Daun liggen drie maren: het Schalkenmehren Maar, het Gemunder Maar en het Weinfelder Maar. Ze liggen vlak bij elkaar en vanop de top van de berg heb je een schitterend uitzicht over het Schalkenmehren Maar aan de ene kant en het Weinfelder maar aan de andere kant. Het Gemunder maar ligt iets verder weg en ziet men hier niet.

Beschermd natuurgebied

In het Schalkenmehren Maar en het Gemunder Maar mag men zwemmen. Het Totenmaar is een natuurgebied en zwemmen is hier dus uit den boze. Tot in 2013 kon men in het hele gebied rond het Weinfelder Maar onbegrensd wandelen, rondlopen en mountainbiken. Het gebied was ook vrij toegankelijk voor rolstoelgebruikers en kinderwagens. Ook de hond mocht mee en vele Duitsers lieten hem hier vrij rondlopen. In de buurt van het Weinfelder maar is ook een mooi kerkje waar een legende aan verbonden is en een kerkhof. Even verderop ligt de Mauseberg met daarop de Dronketurm. De gedroomde plaats voor een middagje wandelen of een dagje picknicken en genieten.

2013: gedaan met de vrijheid

Draaideuren en elektriciteitsdraden

Wie begin 2013 rond het Weinfelder Maar ging wandelen, werd getroffen door de kaalheid van de flanken. Alle bomen waren gerooid en de flanken zagen er dor en droog uit. Bomen ziek of afgestorven door de strenge winter en daarom verwijderd, zullen velen gedacht hebben. Niet dus. Er was wel degelijk heel wat meer aan de hand! Er werd namelijk beslist om het hele gebied af te zetten met een drie kilometer lange, 1,2 meter hoge prikkeldaad. De EU in Brussel had er zo'n 500.000 euro voor veil. Om binnen te kunnen moet men nu door draaideuren.

Problemen met rolstoelen, kinderwagens en fietsen

Gevolg: het gebied is zo goed als ontoegankelijk geworden voor rolstoelen en kinderwagens. Ook met de fiets komt men maar moeilijk binnen. Mountainbikers kunnen er met hun fiets ook niet meer zo makkelijk in. Een nadeel voor het Trailpark Vulkaneifel dat normaal door dit natuurgebied passeerde en nu een hele omweg rond het maar moet maken.

Honden en kinderen

Honden moeten nu aangelijnd worden omwille van de geiten. Kinderen moeten oppassen voor de elektriciteitsdraad. Ongestoord en vrij rondlopen is nu wel uit den boze. Met de aanleg van de prikkeldraad werd gestart in mei 2013. Het uitzicht van deze idyllische plek veranderde grondig en kreeg iets grimmig. Het geheel oogt kaal en leeg, vooral in het najaar en in de winter.

Veertig geiten

Het lijkt wel een sprookje in navolging van "de wolf en de zeven geitjes". Maar dat is het jammer genoeg niet. Om de flanken te onderhouden werden er in het gebied veertig geiten uitgezet. Vraag is of deze veertig geitjes het enorme gebied kunnen afgrazen en onderhouden. Vele Duitsers kwamen hier geregeld met hun hond wandelen. Velen lieten hun trouwe viervoeters loslopen, hoewel het wettelijk gezien in Duitsland niet mag. Ook dat is voltooid verleden tijd. Geiten en loslopende honden gaan niet echt samen.

Totenmaar heeft aan authenticiteit ingeboet

De charme van de maren en het gevoel van vrijheid dat men ervaarde wanneer men door dit enorme natuurlandschap wandelde, is een beetje verloren gegaan. Het gebied heeft aan authenticiteit en charme moeten inboeten. Het spreekt vanzelf dat niet iedereen hier even gelukkig mee is!