Vlieland; anders dan anders

Van de vijf Waddeneilanden ligt Vlieland het verst van het vasteland af. Misschien is dit ook wel de reden dat het een eiland is van pure rust, waar je naar toe gaat om weer helemaal tot jezelf te komen. Mede om de reden dat auto’s op het eiland alleen zijn toegestaan voor de vaste bewoners, waan je jezelf in een oase van kalmte waar de natuur nog volledig tot zijn recht komt. Als je echt bij wilt komen van de hectiek van alledag, is Vlieland zeker een bezoekje waard!

Natuur

Wanneer je Vlieland een bezoekje wilt brengen of je wilt er eens lekker op vakantie, dan moet je er wel de tijd voor nemen. Het is best een stukje varen; ongeveer anderhalf uur vanuit Harlingen, of wanneer je het sneller wilt doen, kun je in drie kwartier voet aan land zetten met de snelle Koegelwieck. Wanneer je Vlieland vanuit de lucht bekijkt, valt je op dat het een ander eiland is dan de andere vier Waddeneilanden. Bij de overige vier eilanden is het namelijk zo dat de aangrenzende zanplaat, de dorpen en de veerdam aan de westkant liggen en de wildere natuur aan de oostkant; bij Vlieland is dat net andersom. Op Vlieland vind je de natuur (een vrij kale vlakte en wat duingebied) in het westen en de zandplaat De Richel en het enige dorp op Vlieland in het oosten.

Bovendien is Vlieland in bezit van de hoogste duin van alle vijf de Waddeneilanden; de Vuurboetsduin van veertig meter hoog. Bovenop de duin staat, vanuit de verte al zichtbaar, de vuurtoren van Vlieland. De reden dat de duin zo hoog is komt door de enorme zandhoeveelheden op de Vliehors en de voornamelijk westenwind, die al het zand in de loop van de tijd omhoog heeft gewerkt tot het zich uiteindelijk vormde tot de Vuurboetsduin. Vlieland heeft een oppervlakte van 32.050 kilometer en bestaat behalve uit land ook uit binnenwater en buitenwater. Het eiland telt 1133 inwoners die verdeelt zijn over zo’n 470 woningen. Een van de weinige echt dunbevolkte gebieden van ons land!

Cultuur

Vlieland behoort bij Friesland. Al in de 13e eeuw was Vlieland zelfstandig onder Fries gezag. Iets later kwam daar verandering doordat Vlieland meer van doen kreeg met Zuid- Holland (postverbinding en scheepvaart) en in de 17e eeuw namen de Staten van Holland het gezag over. Maar in 1942 kwam daar wederom verandering in en sloot Vlieland zich weer aan bij Friesland. Het eiland heeft dan ook te maken gehad met vele invloeden van buitenaf; naast de Friese afkomst en invloeden heeft de bevolking ook kennis gemaakt met Scandinavische invloeden en dit merk je nog steeds in bijvoorbeeld het taalgebruik, de naamgeving en de gewoonten. Ook de klederdracht die men vroeger droeg, herinnert hieraan, met name de Deense stijl is hier in doorgedrongen.

Vroeger bestonden er op Vlieland twee dorpen, te weten West- Vlieland en Oost- Vlieland. In de eerste instantie was West- Vlieland een stuk welvarender dan Oost- Vlieland en met namen in de Gouden Eeuw floreerde het eiland enorm van wege de walvisvaart en de aanwezigheid van vele kapiteins ter koopvaardij op het eiland. Maar helaas werd West- Vlieland de dupe van de kracht van de zee en het stuivende duinzand en na verloop van tijd was er niets meer van over. Vanaf dat moment is Oost- Vlieland het enige dorp van belang op het eiland. De oudste vermeldingen van Oost- Vlieland dateren uit 1245 en nog steeds heeft het dorp een authentieke uitstraling van zo’n honderd jaar geleden. Inmiddels is het wel enorm gegroeid, met name tussen de 17e en 19e eeuw is het flink in proportie toegenomen, mede door de gunstige ligging voor de scheepvaart. Ook al heeft het dorp, onder andere van wege de vele monumentale panden, een ouderwetse uitstraling, de vele winkeltjes, terrasjes en uitgaansgelegenheden zorgen toch voor een bruisende sfeer.

Vlieland is in het bezit van twee musea en wordt door vele toeristen bezocht elk jaar. Helaas wordt het precieze aantal niet meer bijgehouden, maar geschat wordt dat er zo’n 500.000 overnachtingen plaatsvinden elk jaar.

Vervoer

Op Vlieland zijn auto’s niet toegestaan voor toeristen en dit lijkt lastig maar is helemaal niet zo’n probleem, aangezien het een klein eiland is. Alles wordt dus per fiets afgelegd die je kunt meenemen of huren. Je kunt het eiland bovendien het beste verkennen per fiets, omdat je dan makkelijker overal komt. Er is een fietspad van 26 kilometer lang en het is bijvoorbeeld zeer de moeite waard een bezoekje te brengen aan het Posthuys, aan de westzijde van het eiland. Hier werd vroeger de post binnen gebracht vanuit Texel. Je kunt heen fietsen langs de Noordzeekust en terug langs de Waddenkust, zo krijg van alle windstreken wat mee!