Delft - De Prinsenstad

Delft is met zijn historische centrum en prachtige grachtenpanden een bijzondere stad in Nederland. Vanwege het beroemde Delftsblauwe aardewerk, de Technische Universiteit en natuurlijk de associatie met Willem van Oranje die in deze stad woonde en hier vermoord werd. De stad wordt ook wel de prinsenstad genoemd. Delft heeft dan ook al een eeuwenlange verbondenheid met de Oranjes. En last but not least is de kunstschilder Johannes Vermeer geboren in Delft, de schilder van 'Het Meisje met de Parel'.

• Het Blauwe Hart en de Delftsblauwe sofa
• Stadhuis van Delft
• Het Prinsenhof
• Johannes Vermeer
• Het huis van Oranje-Nassau

Het Blauwe Hart en de Delftsblauwe sofa

Het kunstwerk Het Blauwe Hart staat op de Oude Langendijk. Het hart verwijst naar het centrum, het hart van de stad. Het blauw is een verwijzing naar Delfts Blauw, het beroemde Delftse aardewerk dat nu nog te zien is in de aardewerkfabrieken De Porceleyne Fles en De Delftse Pauw. De stalen binnenkant en de constructie verwijzen naar de Technische Universiteit van Delft. Het beeld wordt 's avonds van binnenuit verlicht. De kunstenaar van dit beeld is Marcel Smink.

In de tuin van het Prinsenhof staat een kunstwerk van Marianne Burgers, geïnspireerd door een bank in het park Güell in Barcelona van de Spaanse kunstenaar Antoni Gaudi. De sofa is bekleed met scherven van Delftsblauw aardewerk en beschilderd door Chris Dagradi. De bank wordt vaak gebruikt voor trouwfoto's.

Stadhuis van Delft

Het stadhuis van Delft dateert oorspronkelijk uit het jaar 1200. Hiervan bestaat alleen de toren nog, 'Het Nieuwe Steen' genaamd. De rest van het stadhuis werd op 4 maart 1618 door een brand vernietigd. Rondom de oude toren werd het stadhuis herbouwd, naar een ontwerp van de Amsterdamse architect Hendrick de Keyser. Het stadhuis werd in 1620 in gebruik genomen.In de eeuwen hierna zijn er meerdere verbouwingen geweest maar uiteindelijk is het stadhuis in de twintigste eeuw weer omgebouwd naar de Renaissancestijl zoals Hendrick de Keyser had ontworpen. De stadhuistoren werd gebruikt als gevangenis en had ook een martelkamer. Balthasar Gerards werd hier gevangen gehouden tot zijn veroordeling nadat hij Willem van Oranje had vermoord. Het gebouw staat aan de Markt, tegenover de Nieuwe Kerk en wordt als trouwlocatie gebruikt. De gemeenteraad vergadert wel nog steeds in het stadhuis.

Het Prinsenhof

Het Prinsenhof was een klooster van 1403 tot 1572, het Sint-Agathaklooster. In het jaar 1572 kwam Willem van Oranje, ook wel Willem de Zwijger genoemd, er wonen en werd het bekend als Prinsenhof. Dit was tijdens de tachtigjarige oorlog, de strijd tegen de Spaanse overheersing onder koning Philps II en duurde van 1568 tot 1648 met een 12-jarig bestand tussen 1609 en 1621. Die oorlog werd ook wel de Opstand of de Nederlandse Opstand genoemd. In het Prinsenhof werd Willem van Oranje op 10 juli 1584 doodgeschoten door Balthasar Gerards. Op de muur bij de trap zijn de kogelgaten nog steeds te zien. Hij is begraven in de Nieuwe Kerk in Delft.

Johannes Vermeer

De kunstschilder Johannes Vermeer werd in Delft geboren op 31 oktober 1632. Hij leefde in De Gouden Eeuw, een tijd waarin de Nederlandse schilderkunst zijn hoogtepunt beleefde. In de negentiende eeuw werd hij de Sfinx van Delft genoemd omdat er zo weinig bekend was over zijn persoonlijke leven. De Franse criticus Théophile Thoré-Bürger was degene die deze benaming had bedacht in 1866 en door hem zijn de werken van Johannes Vermeer werldberoemd geworden. Voor die tijd is zijn werk een lange periode ondergewaardeerd gebleven. Daarna is veel van zijn werk naar het buitenland verdwenen. Werken van Johannes Vermeer zijn onder andere: Het straatje, Diana en haar gezelschap, Het meisje met de parel, Het melkmeisje, Schrijvende vrouw in het geel, De soldaat en het lachende meisje, Het glas wijn, Vrouw met parelsnoer, Het meisje met de rode hoed, De muziekles, De luitspeelster en Gezicht op Delft.

Het huis van Oranje-Nassau

Willem I, graaf van Nassau-Dillenburg, beter bekend als Willem van Oranje, erfde van zijn neef René van Chalon in 1544 het vorstendom Orange in Zuid-Frankrijk. Hij was de zoon van Willems oom Hendrik III. Hierna mocht Willem I zich Prins van Oranje noemen. De titel Prins van Oranje is door vele afstammelingen gedragen. In 1890 stierf de Ottoonse linie van het Huis Nassau in mannelijke lijn uit na het overlijden van Koning Willem III.

Lees verder

• Leiden - De Sleutelstad
• Hierden, een dorp op de Veluwe